Regluleg forvarnarmeðferð hjá kvensjúkdómafræðingi er nauðsynleg, jafnvel þótt engar skelfilegar einkenni séu til staðar sem benda til þess að sjúkdómur sé til staðar. Slík kona sjúkdómur, sem hefur áhrif á frumurnar í þekjuveggnum í leggöngum hluta leghálsins og legháls, eins og hvítkvilli í leghálsi, veldur ekki óþægindum eða sársaukafullum tilfinningum hjá sjúklingnum. Einkenni lifrarbólga í leghálsi eru einfaldlega fjarverandi. Mjög sjaldan getur það verið aðeins svolítið kláði. Þetta meinafræðilega ferli er góðkynja. Ef það er ekki greint í tíma og meðferð er ekki hafin getur sjúkdómurinn verið breytt í leghálskrabbamein.
Tegundir hvítfrumnafæð:
- þvermál (þekjubólga eykur glýkógen, sem veldur því að það eykur, krumpur, þykknar og stækkar verulega yfir yfirborðinu í formi hvítra eða gráa veggskjala);
- þunnt eða einfalt hvítblæðing í leghálsi (illa sýnilegt meðan á sjónrænum prófum stendur, þarf frekari rannsóknarprófanir til að greina það).
Orsakir leghálsi í leghálsi
Orsakir breytingar á þekjuvef í leghálsi eru eftirfarandi:
- truflun eggjastokka;
- veirusýkingum (herpes, papillomavirus og aðrir);
- erosion;
- áverka
- brot á hormónajöfnuði.
Greining á hvítfrumnafæð:
- Aukin ristilmynd (frumur eru skoðuð við stækkun allt að þrjátíu sinnum, meðan lausn Lugol er notuð til að ákvarða stærð og útlínur plaques);
- frumudrepandi rannsókn (greining á smeari úr leggöngslímu þar sem keratínfrumur eru greindar);
- vefjafræðilegar rannsóknir (fyrir þetta er hluti af áhrifum vefja tekin til greiningar og athugun á nærveru óháðra frumna, þ.e. leghálskrabbamein).
Samhliða skyldubundin rannsókn er gerð til að greina papillomavirus.
Hvernig á að meðhöndla hvítfrumnafæð í leghálsi?
Meðferð við hvítfrumnafæð er gerð eingöngu með hjálp skurðaðgerðaraðgerða.
Notkun hefðbundinna lyfjaaðferða er óviðunandi (tampons með olíum og veigum), eins og í flestum tilvikum veldur það vaxtarvöxt og leiðir til leghálskrabbameins.
Meðan á meðferð stendur og í eitt og hálft mánuði eftir það er ekki mælt með því að hafa kynlíf og nota getnaðarvörn sem getur haft neikvæð áhrif á leghálsinn.